وعــده ی ما ...

 کاش تو قحطی شقايق

باز بشيم سوار قايق

بشينيم بريم تو دريا 

من و تو تنهای تنها 

ماهيا خيلی امينن

نميگن اگه ببينن

انقدر ميريم که ساحل

از من و تو بشه غافل

قايق و باهم می رونيم

ميريم اونجاها می مونيم 

جايی که نه آسمونش 

نه صدای مردمونش 

نه غمش نه جنب و جوشش

نه صدای گلفروشش 

مث اينجا آهنی نيست

خوبن اما گفتنی نيست 

پس ببين,يادت بمونه

کسی ام اينو ندونه

زنده بوديم اگه فردا

وعده ی ما لب دريا