بانوی آواز

صدات  صدا بود ، وقتی كه می خوندی

كار روزگار بود ، رفتی و نموندی

رفتی ، ولی اسمت رو لبها مونده

صدایی جز صدای تو نمونده

تو هر دلی خونه و جایی داشتی

با خوندنت عشق تو دلا می كاشتی

می خوندی شب ، ستاره بارون می شد

با خوندنت ، دل كمی آروم می شد

______________________________

سلام

از موسیقی نمی نویسم ، چون موسیقی امروز نوشتنی نیست ، شنیدنی هم نیست.

موسیقی امروز كشورمون ، تبدیل شده به صداهای گوشخراشی كه به هر چیزی می شه تشبیه كرد غیر از تركیب آلات موسیقی.

ترانه هامونم كه جاشونو دادن به یك سری فحش و بد و بیراه كه به اسم موسیقی رپ ، سی دی می شن و به فروش می رسن.

نمی دونم مشكل كار كجاست ، ولی دیگه هیچكس به موسیقی به از دید هنر نگاه نمی كنه، بیشتر یه تفریح شده كه هر كسی دلش می خواد حداقل یك بار انجامش بده و اصلا هم براش مهم نیست كه نتیجه كار چقدر افتاح باشه.

شاید برای همینه كه خدا داره یكی یكی هنرمندا رو می بره پیش خودش و تك تكشونو ازما می گیره .

اگرم ازش بخوایم كه دیگه این كارو نكنه، در جواب می گه نه ، می گه شما لیاقت هنر و هنرمند رو ندارید.

من هنر رو ازتون می گیرم ، هنرمند ها رو هم می گیرم ، همه اونهایی رو كه فرستاده بودم تا شما با صداشون، آوازهاشون و هنرشون معنی زندگی رو بفهمید برمی گردونم پیش خودم.

شما بمونید و بنیامین ، شما بمونید و مریم دیجی  ، شما بمونید و همه اون كسایی كه تو زیر زمین خونشون خواننده شدن .

و ما هیچ حرفی برای گفتن نداریم.

ببخشید اگه حرفام بوی توهین میده یا به كسی بر می خوره .

ولی خبر بدی شنیدم كه تحملش سخت بود ، هیچ كاری هم از دستم بر نمیومد ، غیر لز اینكه بیام و حرفای دلم رو بنویسم.

اصلا دلم نمی خواست بعد از مدتها ، با همچین خبری بیام، ولی . . .

بانوی آواز ایران ، دومین خواننده ی زن سرزمینم ، خانم مهستی ، امروز ساعت 7 صبح درگذشت .

دلیل فوتش رو سرطان اعلام كردن ، ولی چه اهمیتی داره .هر چه بود ، بزرگ هنرمندی رو ازمون گرفت .

همه ما از بچگی با صدای این هنرمند بزرگ شدیم ، پس دلیلی نمی بینم كه راجع به این عزیز چیزی بنویسم.

تنها می شه گفت ، روحش شاد ، یادش گرامی .