ايران خاستگاه تمدن كهن كشاورزي است و سيستان و بلوچستان به گواه تاريخ مهد اين تمدن و سرزمين ميوههاي گرمسيري منحصر به فرد است .
استان سيستان وبلوچستان با داشتن شرايط آب و هوايي گرم و در نواحي جنوب استان مرطوب مستعد پرورش انواع ميوههاي گرمسيري ميباشد كه كشت و پرورش اين محصولات در نقاط ديگر كشور امكان پذير نيست .
فعاليتهاي كشاورزي در هفت سال خشكسالي اخير در اين استان جريان داشته است و بدون شك كشت گونههاي مقاوم در برابر خشكسالي مهمترين عامل بقاي كشاورزي سيستان و بلوچستان در اين سالها بوده است .
گوآوا،بيدام،پاپايا،چيكو، موز، انبه، نارگيل و پسته از ميوههاي گرمسيري منطقه سيستان و بلوچستان به شمار ميرود.
تنوع اقسام خرما از ديگر شگفتيهاي طبيعت اين استان است، حدود ۳۰نوع نوع خرما در منطقه بلوچستان كشت ميشود.
هليله، مضافتي، نيكديمي، شكري، بيگم، جنگي، كوتومي و دشتاري،مولس، تورگي شكنك، سبزو، ماكيلي، ربي، چكردي، راسكويي، پوپو، سنگ شكن، خشكيج، شريفه، چرپان و بارشاهي از جمله انواع خرما است.
"چيكو" يا ساديپولا، ميوهاي شبيه كيوي است و طعمي شبيه خرما دارد و براي براي دستگاه گوارش منافع فراوان دارد و با كشت بذر و سپس پيوند نهال ها صورت ميگيرد و در بهار برداشت ميشود.
"پاپايا" يا خربزه درختي كه موطن آن نواحي گرمسيري آمريكاي مركزي به اين استان راه يافته، خربزه بسيار شيرين با پوستي نازك است كه علاوه بر مصرف خوراكي، قابل استفاده در صنايع تبديلي نيز هست.
از شيرابه اين ميوه، مادهاي به نام "پاپليين" استخراج ميشود كه براي دستگاه گوارش مفيد است و استفاده طبي دارد.
طريقه تكثير اين گياه بوسيله بذر است و هر ميوه تا يك هزار دانه توليد ميكند.
"گواوا" يا زيتون محلي ميوهاي به بزرگي يك سيب متوسط است كه مزه آن با ديگر اقسام زيتون متفاوت بوده و بسيار خوش خوراك است.
اين ميوه به دليل آن كه خيلي سريع ميرسد و قدرت نگهداري آن پايين است ، بيشتر در صنايع تبديلي مورد استفاده قرار ميگيرد.
منشا پيدايش اين گياه كه بوسيله بذر تكثير ميشود، مناطق گرمسيري آمريكا است و در اوايل بهار برداشت ميشود.
"انبه" ميوه زرد رنگ، شيرين و بيضي شكلي است كه براي دستگاه گوارش و پوست منافع فراواني دارد، موطن اصلي اين ميوه، شرق هندوستان تا جزاير فليپين است و بوسيله كاشت هسته و سپس پيوند نهالها تكثير ميشود و اين ميوه نيز اواسط بهار برداشت ميشود.
"بيدام" ميوهاي تخت و قرمز رنگ شبيه زبان است و بيشتر در چابهار كشت ميشود.
انبه و بيدام كه نارس آنها نيز مورد استفاده خوراكي قرار ميگيرد بسيار ترش است ولي رسيده آنها طعمي شيرين دارد و در پاييز برداشت ميشود.
"پسته" دشت گوهركوه شهرستان خاش نيز از انواع خاص پسته است كه در ساير نقاط ايران از اين نمونه ديده نميشود.
گونههاي محصولات كشاورزي اين استان از مقاومترين گونهها در برابر خشكسالي است.
علاوه بر ميوههاي گرمسيري منحصر به فرد، مركبات اين استان شامل ترنج، پرتقال، گريپ فروت و نارنگي، انواع انار و ميوههاي جاليزي نيز از ديگر محصولاتي هستند كه طعم آنها متفاوت از اقسامي است كه در ساير نقاط كشور كشت ميشود.
چاي ترش يا مكه كه براي درمان فشار خون مفيد است از ديگر محصولات منحصر به فردي است كه در ايرانشهر كشت ميشود.
سطح زير كشت محصول خرما در اين استان رابيش از ۳۶هزار و ۳۰۰هكتار و موز را بيش از دو هزار و ۶۲۰هكتار عنوان كرد. سطح زير كشت ساير ميوههاي گرمسيري را بيش از ۸۳۰هكتار است.
اراضي قابل كشت سيستان وبلوچستان حدود ۴۰۰هزار هكتار است كه اين مقدار دو درصد از مساحت استان را تشكيل ميدهد .
برچسب : نویسنده : mahmood bedanid بازدید : 94