عاشقی دروغه

تو میری و یادت میره می شکنه تنها دل من ...

در بهار زندگیم من به چشم خیس خزان شدنم را دیدم

با همه دردش سوختم ساختم چشم براهت بودم

اما نیامدی ببینی حال و روزم را

افسوس خوردم به حال سادگیم بخاطر دلتنگیم

چه ساده و خوش باور بودم من که به تو دل بستم

بسوزد روزگار با خاطراتش