خدایا، چرا مرا فرشته نی آفریدی!؟

مهم این است که ذاتا فرشته باشی، تلاش برای فرشته بودن، و یا بدتر از آن، وانمود کردن، هیچ تاثیری در اصل ماجرا نخواهد داشت. اصل ماجرا این است که فرشته بودن، همان امر ذاتی و ساده برای دیگران، خیلی دشوار است.

یکی از هزاران دلیلش را توضیح می دهم.

مثلا توی یک وبلاگ دوست خوانده بودم که طرف، همان فرشته هه، با مادرش دعوا کرده، چرا برای من غذای آنچنانی گذاشتی تا توی شرکت بخورم!؟

دقیقا من هم، همان فرشته نماهه! با مادرم دعوا می کردم که مامان اگه غذای خوب برای من نذاری، نهار نمی برم، و زخم معده می گیرم، می افتم توی بیمارستان، بعدش معلوم نیست چی بشم! و دقیقا دل مادر به رحم می آمد و همیشه غذای خوشمزه و آنچنانی درست می کرد.

یا مثلا امروز خوندم که یک فرشته ای نوشته بود، نمی توانم گوشت بخورم. دقیقا جمله اش این بود: "اعتقاد بر اینه که وقت سر بریدن حیوان یه ترسی بهش وارد میشه که روی گوشتش تاثیر بدی میذاره." حالا من موندم که مثلا اگه گوشت توی خورشت نباشه چه بلایی سر مامان در می آرم.

فرشته بودن دوتا بال گنده و سپید آشکار نمی خواهد. دیدید. فرشته بودن به همین سادگی ست. برای شروع، از فردا نون پنیر ببرید سرکار، و به مادرتون اعلام کنید که شب به جای گوشت، سویا توی ماکارونی بریزد...

دانستنیها,کتاب الکترونیک...