سلیقه ی من

چقدر سلیقه ها عوض شده، با اون چیزی که خوندیم، اون چیزی که پدرانمون برامون تعریف کرده اند و یا حتی اون چیزی که با چشمامون دیدیم.

این روزها سلیقه های رنگی و رنگ و وارنگ خریداری نداره. همه سیاه و سپید می پسندند. تک رنگ، رنگ های مرده، رنگ هایی که غم داره. اگه به دیوار ِ خونـــت، رنگ صورتی یا زرد بزنی، حداقل مــــدرن فکــــر نمی کنی.

نمی دونم.

من اگه خونه ای واسه خودم داشتم، از هر 6 وجه اتاق ها استفاده می کردم. هر دیوار، یک رنگ مختلف، سقف یک رنگ، و کف هم رنگ دیگه. در ها و پنجره ها یک رنگ ِ دیگه ی ناهمگون و درزها رنگ ِ دیگه ای که اصلا با درها و پنجره ها ست نمی شه.

احساس می کنم فرصت حرف زدن برای من رو به اتمامه. سعی می کنم انرژیمو ذخیره کنم. دوست دارم کمتر حرف بزنم. هنوز خیلی جا برای گوش کردن دارم. دوست دارم بیشتر بخونم. دوست دارم، جاهایی و کسانی رو بخونم که باهاشـــــون حال می کنم. دل های شما هر کـــدوم یک رنگی داره. این تنـــــوع رنگ سلیقه ی منه. دوست ندارم تغییر کنه. دوست دارم رنگ دل های دوستانم رو لمس کنم...